Thursday, November 08, 2012

Boletus (I)

Boletus aereus


  Boletus is the basic genus (about 100 species) of  mushrooms that have pores instead of gills, and are ringless. While initially this genus contained essentially all pored fungi, many species were later placed in separate genera (like Suillus, Leccinum, Leccinelum, Gyroporus, etc), but Boletus includes some of the most prized edible species, making the name essentially equal to that of "king of mushrooms".
The great majority of these mushrooms are edible, and those that are not are said to cause possible gastrointestinal poisoning. There seem to be almost no fatal incidents connected directly to pored fungi. A rule of thumb is to pick the species that have white or yellow pores, and avoid most species that have red pores, although apart from the toxic species B. satanas (off-white cap, red pores and red stipe), and B. rhodoxanthus and B. rhodopurpureus (both having reddish cap, red pores and red stipe - the first with yellow flesh and the latter blue when cut), most of the red spored species can be eaten after being well cooked. The turning blue of the flesh is also a common trait in many species but only in a few mushrooms it is a sign of non-edibility. Of course one should never take risks when picking wild mushrooms, and avoid all the species he is not specifically familiar with.
Boletus is the latinized name for the Greek word for clump, probably depicting the clumpy, heavy and firm-fleshed (like a hand full of clay) young fruiting bodies of some of the most sought after species (B. edulis, B. reticulatus, B. aereus).

Boletus aereus, commonly known as "porcino nero" in Italy, is a very tasty mushroom usually found growing in small groups in early fall in deciduous forests of central and southern Europe. Young specimen can even be consumed raw. The smooth dry cap (up to 30cm) has a dark brown-blackish color, the pores are off-white to grey-green in maturity, while the ringless stipe (stalk) is bulky and brownish. The flesh is white with a pleasant smell and a sweet nutty taste.

Royal Bolete, Boletus regius, is a beautiful edible mushroom that usually appears in deciduous forests, in late spring and fall. The round cap is red, and the pores, stipe and the very firm flesh are yellow. Very similar is Boletus pseudoregius that has paler colors, and it's flesh and pores become blue when cut or pressed.
__________________________________________________________________


  Οι Βωλίτες (Boletus) είναι το βασικό γένος 100 περίπου ειδών μανιταριών τα οποία έχουν πόρους αντί για ελάσματα, οπότε απουσιάζει το δαχτυλίδι. Ενώ αρχικά όλοι οι μύκητες με σωλήνες που σχηματίζουν μια πορώδη επιφάνεια κάτω από το καπέλο κατατάσσονταν σ΄ αυτό το γένος, στη συνέχεια πολλά είδη ταξινομήθηκαν σε ξεχωριστά γένη (όπως Suillus, Leccinum, Leccinelum, Gyroporus, κλπ). Παρόλα αυτά πολλά από τα πιο φημισμένα κορυφαία εδώδιμα μανιτάρια συμπεριλαμβάνονται στους Βωλίτες, δίνοντας στο όνομα την αξία του "βασιλιά των μανιταριών".
Οι βωλίτες είναι στην πλειοψηφία τους εδώδιμα μανιτάρια, ενώ ακόμη κι εκείνα που δεν τρώγονται μπορεί να προκαλέσουν γαστρεντερική δηλητηρίαση. Φαίνεται να μην υπάρχει σχεδόν κανένα θανατηφόρο περιστατικό που να συνδέεται άμεσα με την κατανάλωση βωλιτών. Ένας εμπειρικός κανόνας είναι να συλλέγει κανείς μόνο τα μανιτάρια που έχουν λευκούς ή κίτρινους πόρους, αποφεύγοντας εκείνα που έχουν κόκκινους. μολονότι εκτός από τα τοξικά είδη B. satanas (υπόλευκο καπέλο, κόκκινοι πόροι και πόδι), και τους B. rhodoxanthus και B. rhodopurpureus (και οι δύο με κοκκινωπό καπέλο, κόκκινους πόρους και πόδι - ο πρώτος με κίτρινη σάρκα και ο τελευταίος με μπλε), τα περισσότερα είδη με κόκκινους πόρους μπορούν να φαγωθούν εφόσον είναι επαρκώς μαγειρεμένα. Η ιδιότητα της σάρκας να γίνεται μπλε όταν κοπεί είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα πολλών ειδών, όμως μόνο σε λίγα αποτελεί ένδειξη τοξικότητας. Οπωσδήποτε, δεν πρέπει κανείς να πέρνει ρίσκα στη συλλογή μανιαριών, αποφεύγοντας όλα όσα δεν μπορεί με βεβαιότητα να αναγνωρίσει.
Το όνομα του γένους προέρχεται από τη λέξη σβώλος ή βόλος, απεικονίζοντας πιθανά τη βαρειά στιβαρή σάρκα και την συμπυκνωμένη εμφάνιση των νεαρών μανιταριών πολλών από τα πιο φημισμένα είδη (B. edulis, B. reticulatus, B. aereus).

 Ο Boletus aereus (Βωλίτης ο χάλκειος), κοινώς Καλογεράκι, είναι ένα πολύ εύγευστο μανιτάρι που εμφανίζεται σε μικρές ομάδες κυρίως στις αρχές φθινοπώρου σε φυλλοβόλα δάση της κεντρικής και νότιας Ευρώπης. Τα νεαρα βασιδιώματα τρώγονται και ωμά. Το ξηρό λείο καπέλο (έως 30εκ) έχει σκούρο καφε-μαύρο χρώμα , οι πόροι είναι υπόλευκοι και γίνονται λαδοπράσινοι στην ωριμότητα, ενώ το πόδι είναι καφετί χωρίς δαχτυλίδι, συνήθως σε σχήμα βαρελιού. Η σάρκα είναι λευκή με ευχάριστη μυρωδιά και "γλυκειά γεύση φουντουκιού".

Ο βασιλικός Βωλίτης, Boletus regius, είναι ένα όμορφο εδώδιμο μανιτάρι το οποίο εμφανίζεται συνήθως σε φυλλοβόλα δάση, τέλη άνοιξης και φθινόπωρο. Το ημισφαιρικό καπέλο είναι ροδοκόκκινο, ενώ οι πόροι, το πόδι και η σκληρή τραγανή σάρκα έχουν έντονο κίτρινο χρώμα. Μεγάλη ομοιότητα παρουσιάζει και ο Boletus pseudoregius, ο οποίος έχει πιο άτονα χρώματα, ενώ η σάρκα και οι πόροι του σκουραίνουν και γίνονται μπλε όταν κοπούν ή πιεστούν.




Edible Boletus regius (first two images) and Boletus pseudoregius (last two images):



Non-edible Βoletus rhodopurpureus:



Non-edible Boletus calopus, which is very similar to the toxic Boletus satanas that has red pores:



 Non-edible Boletus queletii:


No comments:

Post a Comment